Η τέχνη είναι κάτι πολύ σχετικό τελικά. Εγω μπορεί να θεωρώ τον Bouguereau τέχνη ενώ κάποιος άλλος να μένει αδιάφορος απέναντι του και να συγκινείται με μια τουαλέτα..
Δε ξέρω ποια είναι τα όρια, ουτε καν αν υπάρχουν. Ξερω τι μου αρέσει και τι οχι. Ισως αυτό καθορίζει τι ειναι τεχνη, ισως πάλι οχι. Γιατι αναγνωριζω ως τεχνη και κάτι που ενδεχομενως να μην μου αρεσει. ..ειναι τοσο αοριστη και ελευθερη η τεχνη που τελικα αυτό την κανει τοσο ελκυστική και δημιουργική!
7 Comments:
Αυτό μάλιστα. Είναι τέχνη. Έχει το δικό του χαρακτήρα. (όχι ότι τα άλλα πάνε πίσω.)
Η τέχνη είναι κάτι πολύ σχετικό τελικά. Εγω μπορεί να θεωρώ τον Bouguereau τέχνη ενώ κάποιος άλλος να μένει αδιάφορος απέναντι του και να συγκινείται με μια τουαλέτα..
Δε ξέρω ποια είναι τα όρια, ουτε καν αν υπάρχουν. Ξερω τι μου αρέσει και τι οχι. Ισως αυτό καθορίζει τι ειναι τεχνη, ισως πάλι οχι. Γιατι αναγνωριζω ως τεχνη και κάτι που ενδεχομενως να μην μου αρεσει.
..ειναι τοσο αοριστη και ελευθερη η τεχνη που τελικα αυτό την κανει τοσο ελκυστική και δημιουργική!
:)
Πάρα πολύ ενδιαφέρον... Σε πρώτη θέαση και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, νομίζεις ότι πρόκειται για ένα μάτσο από μπαμπού...
κουρκουμπίνι, αυτός ο καμβάς που αφήνει concrete δάκρυα κι αφήνει ανέκφραστο το πρόσωπό του είναι υπέροχος.
κουρκουμπίνι, αυτός ο καμβάς που αφήνει concrete δάκρυα κι αφήνει ανέκφραστο το πρόσωπό του είναι υπέροχος.
κουρκουμπίνι, αυτός ο καμβάς που αφήνει concrete δάκρυα κι αφήνει ανέκφραστο το πρόσωπό του είναι υπέροχος.
συγχώρα την επανάληψη. Φταίνε οι ενδείξεις του browser και της σύνδεσης. Reload και post
Post a Comment
<< Home